πτωματικός

-ή, -ό / πτωματικός, -ή, -όν, ΝΑ [πτῶμα, -ατος]

νεοελλ.

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο πτώμα («πτωματική ακαμψία»)

αρχ.

1. ο επιληπτικός

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.)

τα πτωματικά

τα φαινόμενα τής επιληψίας, ο σεληνιασμός.